Stikstoftekort is een probleem waar elke kweker wel eens mee te maken krijgt. Het begint met geel wordende bladeren en als er niets aan wordt gedaan, is het een zekere doodvonnis voor wiet. Gelukkig is van alle cannabisproblemen stikstoftekort een van de eenvoudigste te voorkomen en te behandelen. Volg deze eenvoudige stappen om ervoor te zorgen dat het nooit een probleem voor je wordt.
- Waarom heeft wiet stikstof nodig?
- 4 Veel voorkomende symptomen van stikstofgebrek bij wiet
- 1. Wietbladeren die geel worden
- 2. Achterblijvende groei
- 3. Paarse stengels of bladeren
- 4. Vertraagde bloei
- Verwar stikstoftekort niet met andere veelvoorkomende problemen
- 6 Veel voorkomende oorzaken van stikstoftekort bij wietplanten
- 1. Zwakke meststoffen
- 2. Onevenwichtige pH
- 3. Slechte bodem
- 4. Slechte drainage
- 5. Overtollige afvoer
- 6. Bodemverdichting
- Hoe stikstofgebrek verhelpen
- Hoe voorkom je een tekort aan stikstof in wietplanten
- Stikstofniveaus onder controle houden
Waarom heeft wiet stikstof nodig?
Stikstof (N) is misschien wel de belangrijkste macronutriënt voor de ontwikkeling van een wietplant; het is zelfs het eerste getal in elke NPK-verhouding. Hoewel de eigenlijke chemie en biologie nogal ingewikkeld zijn, kan het belang van stikstof voor de groei van cannabis worden onderverdeeld in een paar primaire functies.
1. Fotosynthese bevorderen
Stikstof is een van de hoofdbestanddelen van chlorofyl – de chemische stof waarmee planten licht kunnen omzetten in energie. Zonder stikstof kunnen planten zichzelf niet voeden.
2. Aminozuren vormen
Aminozuren (AKA “monomeren”) zijn de bouwstenen waaruit complexere polymeren worden gevormd. Deze moleculen spelen een sleutelrol in vrijwel elk aspect van de gezondheid van een wietplant, van het initiëren van chemische reacties tot het versterken van het immuunsysteem van een plant.
3. De structuur en groei van planten verbeteren
Stikstof is een cruciaal onderdeel in de synthese van eiwitten die essentieel zijn voor celdeling en groei. Juiste stikstofniveaus bevorderen een gezonde vegetatieve groei en robuuste stengelontwikkeling, wat leidt tot gezondere en productievere planten.
Gerelateerd artikel
4 Veel voorkomende symptomen van stikstofgebrek bij wiet
Omdat het handhaven van gezonde stikstofniveaus essentieel is voor het succes van een plant, zal elke afwijking (boven of onder) vrij snel resulteren in symptomen. Telers moeten altijd alert zijn op veranderingen in het uiterlijk van hun planten en de tekenen van stikstofgebrek zijn meestal gemakkelijk te herkennen.
1. Wietbladeren die geel worden
Dit is misschien wel het meest voorkomende teken van stikstofgebrek. Hoewel bladvergeling een veelvoorkomend symptoom is van veel problemen, zal een stikstoftekort het eerst zichtbaar worden in de onderste bladeren. Na een paar dagen tot een week worden de onderste bladeren eerst heel lichtgroen en dan geel. Na nog een dag of wat zullen ze uitdrogen, verdorren en van de plant vallen.
Merk op dat bladvergeling tijdens de late bloeifasen heel normaal is. Zolang de vergeling op de lagere delen van de plant blijft, is het geen reden tot zorg.
2. Achterblijvende groei
Dit is altijd een beetje moeilijk te ontdekken zonder een vergelijkingspunt, maar als je lang genoeg kweekt, merk je het vanzelf als er iets niet klopt. Stikstof is vooral belangrijk in de vegetatieve fase en lage niveaus betekenen dat een plant gewoon niet groeit. Onthoud dat wietplanten groeien als onkruid. Als je niet elke dag of twee dagen merkbare groei ziet, dan moet je je voedingsstoffenniveaus controleren.
3. Paarse stengels of bladeren
Omdat stikstof een belangrijk bestanddeel is van chlorofyl, kan een gebrek hieraan ervoor zorgen dat sommige delen (meestal de toppen van stengels op bladeren) dieppaars worden.
4. Vertraagde bloei
Hoewel de stikstofniveaus lager zouden moeten zijn in de bloeifase, is het nog steeds een essentiële voedingsstof voor de plant. Als het niveau te laag is, zal de ontwikkeling en rijping van je toppen sterk vertraagd worden.
Verwar stikstoftekort niet met andere veelvoorkomende problemen
Veel van deze symptomen kunnen verward worden met andere oorzaken, dus als je weet hoe je het ene van het andere kunt onderscheiden, kan dat je een hoop tijd besparen. Laten we de symptomen die ik net noemde eens uit elkaar halen en kijken naar wat ze nog meer kan veroorzaken en hoe je kunt zien waar je mee te maken hebt.
1. Gele wietbladeren
Naast een tekort aan stikstof kunnen waaierbladeren die geel worden ook veroorzaakt worden door een van de volgende dingen:
- Overbewatering of wortelrot
Beide kunnen ervoor zorgen dat de onderste bladeren geel worden, maar deze bladeren zullen er waarschijnlijk minder “verbrand” uitzien en zwaarder en zompiger aanvoelen.
- pH-onevenwichtigheid
Zelfs als je de juiste hoeveelheden stikstof gebruikt, kan de plant deze niet opnemen als de pH niet goed is (ik zal hier hieronder meer over vertellen).
- Gebrek aan andere voedingsstoffen
Een gebrek aan bijna elke voedingsstof kan bladvergeling veroorzaken, maar er zijn verschillen in de patronen die verschijnen. Weten welke voedingsstof ontbreekt is de sleutel tot het oplossen van het probleem.
- Ongedierte of ziekte
Zaken als spint, bladluizen of echte meeldauw kunnen allemaal bladvergeling veroorzaken, maar tegen de tijd dat dit gebeurt, zou je al in staat moeten zijn om andere tekenen te zien, zoals webben of beschadigde bladeren.
2. Paarse stelen
Als je wietplanten paarse stengels vertonen, kan dat een teken zijn van een aantal problemen, zoals:
- Koude temperaturen
Blootstelling aan kille omstandigheden, vooral tijdens de vegetatieve fase, kan leiden tot paarse stengels (en zelfs toppen). Zorg voor een temperatuur tussen 20°-30°C met niet meer dan 5° verschil tussen dag en nacht.
- Fosforgebrek
Dit betekent waarschijnlijk ook donkergroene of blauwgroene bladeren en een vertraagde bloei. In tegenstelling tot stikstofgebrek, dat vooral oudere bladeren treft, beginnen symptomen van fosforgebrek vaak op jongere bladeren bovenin de plant.
- Lichte stress
Intens licht, vooral UV-licht, kan ervoor zorgen dat stelen paars kleuren. Dit kan buiten of binnen gebeuren onder bepaalde lichtomstandigheden. Als dit de oorzaak is, zul je waarschijnlijk ook andere tekenen van stress zien, zoals bladkrullen of bleken. Ook hier is de kans groter dat dit aan de bovenkant van de plant gebeurt.
- Onderliggende problemen
Net als stikstoftekort kunnen problemen met wortels zoals overbewatering, wortelrot of slechte drainage resulteren in paarse stengels. Let op andere symptomen van wortelstress, zoals verwelkende of vergeelde bladeren, om deze oorzaak te bevestigen.
3. Achterblijvende groei en/of vertraagde bloei
Dit zijn misschien wel de meest vage symptomen die er zijn. Als je cannabisplant zich langzaam ontwikkelt, kan het van alles zijn, van weinig stikstof tot wortelproblemen tot genetica. Als het enige symptoom dat je ziet een langzamere groei is dan verwacht, moet je misschien gewoon afwachten of er nog andere symptomen verschijnen.
Gerelateerd artikel
6 Veel voorkomende oorzaken van stikstoftekort bij wietplanten
Hoewel de meest voorkomende oorzaak van een tekort aan stikstof simpelweg het niet gebruiken van het juiste type of de juiste hoeveelheid mest is, is het nauwelijks de enige oorzaak.
1. Zwakke meststoffen
Hoewel het vanzelfsprekend zou moeten zijn, is het gebruik van te weinig meststoffen een trefzekere manier om de groei van je planten te belemmeren. Het oververdunnen van vloeibare voedingsmengsels is misschien een goede manier om op de korte termijn een paar centen te besparen, maar de schade die het op de lange termijn aan je wietplanten kan toebrengen is het niet waard.
Bovendien kan het gebruik van het verkeerde type voeding op het verkeerde moment leiden tot een tekort aan stikstof. Bloeivoeding heeft veel lagere stikstofniveaus dan groeivoeding. Een bloeimengsel gebruiken op een groeiende plant is nooit een goed idee.
2. Onevenwichtige pH
Zoals ik al eerder aanstipte, is de pH van je kweekmedium van vitaal belang voor een goede opname van voedingsstoffen. In aarde gedijen wietplanten bij een pH van 6,0-7,0, waarbij 6,4 “ideaal” is (merk op dat dit getal in hydro-opstellingen lager is: 5,5-6,5, waarbij 6,0 de sweet spot is). Als de pH te ver van de norm afwijkt, verliest de plant het vermogen om goed voedingsstoffen op te nemen. Test je water voordat je het toevoegt en test je uitloop. De twee getallen zouden redelijk dicht bij elkaar moeten liggen, maar als een van beide te ver afwijkt van waar het zou moeten zijn, dan krijg je problemen.
3. Slechte bodem
Als je geen goede grond gebruikt, ga je een slechte tijd tegemoet. Grond die de juiste consistentie en textuur heeft en op de juiste manier is aangevuld met voedingsstoffen is een must voor elke gezonde wietplant. Je kunt grond van kweek tot kweek hergebruiken, maar als je dat doet zonder de tijd te nemen om de grond “bij te vullen” met voedingsstoffen, dan is dat een recept voor een ramp. Bekijk onze gids over het maken van je eigen aarde voor meer informatie.
4. Slechte drainage
Als de grond te nat is, kan het overtollige water stikstof aan de wortels onttrekken, waardoor een plant een tekort krijgt, zelfs als je de juiste hoeveelheid gebruikt. Als je er niets aan doet, kan te natte grond leiden tot wortelrot, wat de stikstofopname nog verder belemmert en bovendien andere, ernstigere problemen veroorzaakt.
5. Overtollige afvoer
Aan de andere kant, als je grond niet genoeg water vasthoudt, zal de stikstof verloren gaan als afvloeiing voordat de wiet de kans heeft gehad om het op te nemen. De perfecte balans vinden tussen drainage en water vasthouden kan lastig zijn, maar het belang ervan kan niet worden onderschat. Dingen zoals perliet zijn geweldige toevoegingen aan de grond om overtollige afvloeiing te voorkomen.
6. Bodemverdichting
Als de grond waarin je kweekt te compact is, zal de wietplant geen gezonde wortels kunnen ontwikkelen en niet genoeg voedingsstoffen kunnen opnemen om haar lang gezond te houden. Als je buiten kweekt, probeer dan te voorkomen dat je bovenop de wortels van je plant loopt. Als je binnen kweekt, zorg er dan voor dat je potten niet te vol zijn en zorg ervoor dat de aarde niet te compact is door het goed te roeren voordat je gaat planten.
Hoe stikstofgebrek verhelpen
Stikstof is een van de belangrijkste elementen voor een wietplant en speelt een rol in elk onderdeel van de ontwikkeling. Daarom is het uiterst belangrijk om een stikstoftekort vroegtijdig aan te pakken. Gelukkig is het vrij eenvoudig.
- Behandel planten met stikstofrijke voeding
Je kunt voorgemengde voedingsstoffen met stikstof vinden bij plaatselijke kwekerijen of tuinleveranciers. Organische meststoffen of natriumnitraat zijn ook goede bronnen.
- Controleer de pH-balans
Als de pH-balans te laag is, zullen de wortels voedingsstoffen, waaronder stikstof, niet goed opnemen. Pas de pH-balans aan voor een optimale opname van voedingsstoffen.
- Spoel je bodem door
Zelfs als de pH niet afwijkend is, kan er iets zijn dat een goede opname in de weg staat. Spoel je grond door met schoon, onbemest water om eventuele zouten die zich hebben opgehoopt kwijt te raken.
- Mulch de grond
Mulchen helpt uitspoeling te verminderen en houdt het vochtgehalte op peil, wat stikstoftekort kan verlichten.
Als je het goed hebt gedaan en de wietplant nu voldoende stikstof krijgt, zou je al binnen een dag resultaat moeten zien. Houd er rekening mee dat ernstig vergeelde of beschadigde bladeren zich nooit zullen herstellen en moeten worden verwijderd.
Gerelateerd artikel
Hoe voorkom je een tekort aan stikstof in wietplanten
Meestal is een tekort aan stikstof bij cannabisplanten volledig te voorkomen met een beetje planning. Door een paar eenvoudige proactieve maatregelen te nemen, kun je ervoor zorgen dat je planten voldoende van deze essentiële voedingsstof binnenkrijgen.
- Elke gezonde wietplant begint met een goede voorbereiding van de grond. Gebruik goed aangemaakte grond of hoogwaardige voorgemengde grond (zorg ervoor dat deze is ontworpen voor cannabis. Gebruik GEEN standaard, algemene potgrond) voor een goede voedingsbasis voor je planten.
- Als het op voeding aankomt, is het belangrijk om een uitgebalanceerd bemestingsschema aan te houden. Kies meststoffen met een uitgebalanceerde NPK-verhouding die voldoende stikstof bevatten voor een gezonde groei (hoger op de “N” voor vegeteren). Organische opties zoals compost, visemulsie of bloedmeel kunnen langzaam stikstof afgeven aan de bodem en zijn geweldige aanvullingen voor de meeste opstellingen.
- Test regelmatig de pH-waarde van de grond of het kweekmedium om ervoor te zorgen dat deze binnen het optimale bereik blijft voor de opname van voedingsstoffen, meestal rond de 6,0 tot 7,0 voor wiet.
- Gebruik goede bewateringspraktijken. Te veel water geven kan leiden tot uitspoeling van voedingsstoffen, waaronder stikstof, dus geef je planten grondig water, maar laat de grond tussen de gietbeurten door een beetje uitdrogen.
- Als je buiten kweekt, overweeg dan om stikstofbindende gewassen of begeleidende planten in de tuin te gebruiken om het stikstofgehalte in de bodem op natuurlijke wijze te verhogen. Gewassen zoals klaver, erwten of bonen hebben allemaal een symbiotische relatie met stikstofbindende bacteriën in hun wortels, waardoor ze stikstof uit de lucht kunnen omzetten in een vorm die wietplanten kunnen gebruiken.
- Let tot slot op de gezondheid en groei van de planten. Als je tekenen van stikstoftekort, zoals vergelende bladeren of groeiachterstand, vroeg ontdekt, kun je direct actie ondernemen.
Toxiciteit voor stikstof
Met dat alles in gedachten is het belangrijk om niet te veel te geven. Stikstof is misschien wel de belangrijkste voedingsstof voor een plant, maar te veel kan leiden tot stikstofvergiftiging. Dit kan een nog groter risico vormen voor je plant en kan moeilijker te verhelpen zijn. Zoals met alles, wees voorzichtig.
Stikstofniveaus onder controle houden
Zonder voldoende stikstof zal je wietplant afsterven. Door de bovenstaande preventieve maatregelen te volgen en je planten goed in de gaten te houden, kun je voorkomen dat dit ooit gebeurt.
